تنبیه به کودکان می آموزد که خشمگین شوند!
تنبیه عبارت است از آگاه ساختن کودک نسبت به نتایج نامطلوب رفتار و کردارش.
تنبیه جسمی کودکان تا همین اواخر به طور گسترده‌ای شیوه ای مورد قبول بوده و نه تنها تنبیه جسمی نوعی کودک آزاری شناخته نمی‌شد، بلکه آن را راهی مناسب برای واداشتن کودک به انجام رفتارهای مطلوب تصور می‌کردند. اما به نظر روانشناسان تنبیه جسمی اثرات جانبی بالقوه زیانباری خواهد داشت.همه خواهان آنند که از شرایط ایجاد کننده پیامدهای منفی دوری کنند. زمانی که پاداش به بچه‌ها یاد می‌دهد چیزی را به دست آورند، تنبیه به بچه‌ها می‌آموزد که خشمگین شوند. تنبیه رابطه ای را که بر مبنای ترس است تضمین می کند. تنبیه حمله به عزت نفس کودک است و طغیان را فرا می‌خواند. تنبیه ممکن است با موارد زیر توام باشد: تهدید کردن، فریاد زدن، سرکوفت زدن، واکنش بیش ازحد، کتک زدن و عقب نشینی.
پیام تنبیه جسمانی این است که بزرگترها، با زدن کوچکترها می‌توانند حرفشان را به کرسی بنشانند و با ایجاد دردهای جسمانی آنها را بترسانند. گرچه ممکن است کتک زدن برای مدتی کوتاه باعث توقف سوء رفتار شود، اما در طول زمان تاثیر خود را به عنوان راهی برای کنترل رفتار از دست می‌دهد. بسیاری از والدین پس از آن احساس گناه می‌کنند. بعضی از بچه ها یاد می‌گیرند که پس از کتک خوردن از احساس گناه والدین استفاده کنند و همه گونه امتیازی به دست آورند. هیچ یک از پژوهش‌ها پیامد مثبتی برای تنبیه جسمی کودکان نشان نداده اند. اغلب آنها بیانگر بروز طیفی از عواقب منفی از افزایش رفتار ضد اجتماعی، پرخاشگری تا بزهکاری و خشونت نسبت به همسران یا ناکامی در سنین بالاتر هستند. همچنین تنبیه جسمی با انواع گوناگونی از اختلالات روانپزشکی در کودکان و بزرگسالان مرتبط دانسته شده است، از جمله افسردگی، اضطراب و مصرف مواد مخدر.
پژوهش‌های تازه‌تر نشان می‌دهد که تنبیه جسمی رشد شناختی کودک را کند می‌کند و باعث ایجاد مشکلات یادگیری می‌شود. تصویربرداری‌ها از مغز نشان می‌دهد که تنبیه جسمی واقعا حجم ماده خاکستری در مناطقی از مغز را کاهش می‌دهد که با کارکرد فرد در آزمون‌های هوش مرتبط بوده و باعث تغییراتی در مناطقی از مغز می‌شود که ناقل عصبی دوپامین در آنها عمل می‌کند. بالعکس تغییرات رفتاری والدین با کاهش قابل توجه در رفتارهای مشکل آفرین در کودکان همراه است. لذا روانشناسان معتقدند هیچ سرمایه گذاری برای خانواده مهم تر از آموزش فرزندان نیست به این منظور همواره باید مراقب مدرسه رفتن منظم کودک بود.
منبع:
